** حكمت(433)؛ سرانجام خوشی ها

به پایان رسیدن خوشی ها و برجای ماندن پیامدهای ناگوارشان را به یاد داشته باشید.

** حكمت(435)؛ تناسب شكر و نعمت

چنان نیست كه خدا در شكر را به روی بنده ای بگشاید و در افزوده شدن نعمت را به روی او ببندد و ممكن نیست كه در دعا را بگشاید و در اجابت را ببندد و محال است كه در توبه بگشاید و در آمرزش را ببندد.

** حكمت(436)؛ ارزش كرامت

شایسته ترین مردم به بزرگواری كسی است كه پدرانش كریمتر بوده اند.

** حكمت(437)؛ شناخت عدل و بخشش

از امام (ع) پرسیدند: عدل برتر است یا بخشش؟ حضرت علی (ع) فرمودند: عدالت، هر چیزی را در جای خود می نهد، در حالی كه بخشش آن را از جای خود خارج می سازد.

عدالت تدبیر عمومی مردم است، در حالی كه بخشش، گروه خاصی را شامل است. پس عدالت شریف تر و برتر است.

** حكمت(438)؛ نادانی

مردم دشمن چیزهایی هستند كه به آن نادان هستند.

** حكمت(439)؛ توصیف زهد و پارسایی

زهد بین دو كلمه از قرآن است كه خدای سبحان فرمود 'تا بر آنچه از دست شما رفته، حسرت نخورید و به آنچه به شما رسیده شادمان مباشید' (سوره حدید آیه32) كسی كه بر گذشته افسوس نخورد و به آینده شادمان نباشد، همه جوانب زهد را رعایت كرده است.

فراهنگ ** 1003 **