پیامبران دروغین صلح قرائتی متفاوت از ماهیت پارادوكسیكال اشغالگری صهیونیست ها در كنار شعارهای حقوق بشری و دموكراتیك است.

مولف این كتاب خانم 'تیكوا هونیس پرناس' است كه در اقلیت یهودی فلسطین پیش از اشغال متولد شد. در جنگ اشغال سال 1948 علیه فلسطینیان شركت كرد و توانست به مناصب سیاسی متعددی ازجمله دبیركلی حزب چپ 'مابام' در كنست رژیم صهیونیستی دست یابد.

در سال 1960 از صهیونیسم روگردان شد و به جنبش سوسیالیستی-یهودی 'ماتزپن' پیوست. جنبشی كه در همان زمان علیه سیاست های رژیم صهیونیستی در قبال مردم فلسطین مبارزه می كرد. این كتاب از آن حیث اهمیت زیادی دارد كه حقیقت رژیم اشغالگر را از داخل و به دور از تعابیر پرطمطراق سیاسی كه بعضا برای نزدیك شدن به چپ صهیونیستی و جلب هماهنگی آن به كار می روند فاش می كند.

در این كتاب همچنین نقش حركت موسوم به 'جنبش ملی فلسطین' در مشروعیت بخشی به اسراییل در بوته نقدی تاریخی قرار گرفته است. نویسنده تصریح می كند: آشكار است كه جنبش ملی فلسطین، بر مبنای وعده های ساداتی صلح تشكیل شد و مامور پیاده سازی برنامه های در دستوركار براساس قطعنامه 242 شورای امنیت بود، هرچند در نشست سال 1974 شورای ملی فلسطین در قاهره این برنامه كار با انتقاد شدید روبرو و تاكید شد كه این تصمیم 'با قضیه فلسطین صرفا از منظر موضوع پناهندگان تعامل دارد' و نه اثبات وجود رژیمی دشمن در مرزهایی كه حالا دیگر به رسمیت هم شناخته شده است.

تنها دو نفر از سران جنبش ملی فلسطین به این دستور كار ساداتی در چارچوب قطعنامه آن روز شورای امنیت رای منفی دادند. ناجی علوش(ابو ابراهیم) و محمد داوود عوده(ابوداوود).

پرناس می افزاید: بعد از این اعتراف ضمنی به موجودیت اسراییل، این موسسه فلسطینی تا آنجا به قهقرا رفت كه امروز به كمیته ای برای هماهنگی با دستگاه های امنیتی دشمن (اسراییل) تبدیل شده است و نه چیزی بیشتر.

نویسنده پیامبران دروغین صلح بر این باور است كه تمام این خفت از همان اشتباه اول در اثر دست كشیدن از برنامه تاسیس دولت فلسطینی دموكرات لاییك(به دلیل تعدد ادیان در فلسطین) ناشی می شود.

**مرور فصل ها

-----------------

این كتاب مشتمل بر 9 فصل است كه سیاست نژادپرستانه و همچنین تناقضات داخلی رژیم اسراییل را در بستری تاریخی به تصویر می كشد.

فصل اول: موضوع محو وجود مادی و نمادین فلسطینیان از سرزمین با مروری به گذشته و حاضر.

فصل دوم: 'اكثریت یهودی' یعنی نژادپرستی

فصل سوم: حقوق برابر

فصل چهارم: دولت دینی یهود

فصل پنجم: ادعای ماهیت دموكراتیك دولت

فصل ششم: پساصهیونیسم- دوری شكست خورده از گفتمان چپ صهیونیستی

فصل هفتم: علوم اجتماعی ویرایشی - استعمار پیش از دولت و جنگ 1948

فصل هشتم: جریان پسامدرن پساصهیونیسم

فصل نهم: دوگانه چپ صهیونیستی و صلح

مولف، بخش پایانی كتاب را با عبارتی از كتاب مقدس باب 'سفر هوشع' آغاز می كند: آنها باد می كارند و توفان درو می كنند.

بخش واپسین به پرده برداری از ماهیت مواضع برخی از چهره های مطرح چپ اسراییل و در راس آنان 'یوری آونیری' تعلق دارد. شخصیتی محبوب در میان شبه چپ های عرب كه با كمال تاسف در وی روزنه نوری برای تصحیح كج اندیشی خود در قبال طبیعت رژیم صهیونیستی و سرشت آن می بینند.

همچنین در این بخش 'تیكوا هونیس پرناس' به كالبدشكافی برخی از شخصیت های مدعی صلح و طرفداری از مردم فلسطین كه در رسانه ها هم جا و نامی دارند می پردازد و جوهر مواضع طرفدارانه آنها از رژیم اشغالگر را برملا می كند.

**جمع دمكراسی با یهودیت رژیم اسراییل!

-----------------------------------------------

مولف كتاب از این زوایه به موضوع موضع گیری های نیروهای ذیربط در رابطه با اسراییل می پردازد كه 'اسراییل رژیمی استعماری، نژادپرست و مبتنی بر غصب زمین ها از اهالی مشروع آن است. اینجا فقط یك قاعده ساده وجود دارد: هر موضع گیری كه اصل قضیه( اشغالگری رژیم) را درمان نكند نتیجتا تایید كننده آن است.'

**افشای كاركرد چپ صهیونیست

------------------------------------

از این منظر جنبش های صهیونیستی چپ پس از اعلام غصب فلسطین احزابی را تشكیل دادند و از همان ابتدا در كنار این طرح استعماری ایستادند و به آن كمك كردند تا در میان جریان های چپ جهان جناح بگستراند و به این ترتیب در فرایند غصب و اشغال مشاركت كردند.

نقش 'یوری آوینری' كه پیشتر از وی سخن به میان آمد در همین چارچوب مورد تفحص مولف قرار می گیرد و پس از او پرونده تعدادی دیگر از چپ گرایان صهیونیست معروف برای افشای نقش صهیونیستی – استعماری آنان به بوته نقد و كشف كشیده می شود. در همین حال نویسنده شرح می دهد كه چگونه این افراد و نوشته هایشان در خدمت توجیه تفكر نژادپرستانه صهیونیستی با هدف تزیین چهره آن در داخل و خارج بودند.

**تشكیلات خودگردان، ابزاری برای امنیت اسراییل

-------------------------------------------------------

از نقاط تامل برانگیز دیگر در كتاب این مولف یهودی، موضوع هماهنگی و همكاری(collaborationist ) تشكیلات خودگران فلسطینی(به عنوان مجری توافق اسلو) با اسراییل به عنوان دشمن فلسطینیان است. او می نویسد: در حقیقت تنها كاری كه این تشكیلات انجام می دهد هماهنگی امنیتی با دستگاه های مختلف امنیتی صهیونیستی برای پیگرد و تعقیب مبارزان فلسطینی ضدصهیونیسم در داخل فلسطین و خارج از آن است.

**تناقضات ماهوی-تاریخی

-----------------------------

نویسنده كتاب پیامبران دروغین صلح همچنین به نكات تاریخی و تناقضات ماهوی اسراییل و تشكیل آن اشاره می كند. ازجمله اینكه در متون تاریخی و سنتی تورات، منطقه ای كه در سال 1948 ازسوی اسراییل اشغال شد به نام فلسطین با لفظ 'فلشتیم' آمده است و منطقه كرانه باختری در جنوب به 'یهوذا' و در شمال به 'سامریا' و یا ' شمرون' خوانده شده است.

ازدیگر موارد ذكر شده در این كتاب آن است كه رژیم صهیونیستی نام 'اسراییل' را بر خود نهاده است و نه یهوذا. این درحالی است كه اسراییل در تاریخ نگاری توراتی 'اولین خانه و مركز كفر' بوده كه به دست آشوریان فتح می شود.

پرناس به یك تناقض آشكار كه 'فورا هر آدم عاقلی آن را درك می كند' اشاره دارد و می گوید: این كه گفته می شود دولت جدید، یهودی است در تناقض كامل با هر كلامی درباره دموكراسی مورد ادعاست، این درحالی است كه فلسطین قومیت های دینی مختلف شامل مسلمان، مسیحی و دروزی را هم دربر می گیرد و حتی اسراییل نامی از عرب بودن آنها هم نمی برد هر چند چپ صهیونیسم تلاش كند آن را توجیه كند.

پژوهش**9241**9123